همشهری آنلاین: به دنیا آوردن نخستین نوزاد برای هر مادری در هر جای دنیا سخت و نگرانکننده است، اما در حال حاضر، غزه و شرایطی که ارتش مهاجم در آن رقم زده، کابوسی تمامعیار برای مادران پا به ماه است. بیمارستانها، از پیکر شهدا و مجروحان لبریز شده و عملا چیزی به نام بخش زایمان وجود ندارد، اما بزرگترین مشکل، زنده ماندن است؛ صدها هزار نفر از مناطق شمالی غزه که تحت یورش شدید نظامیان اسرائیل است، به سمت جنوب فرار کردهاند و بسیاری، مجبور شدهاند کیلومترها با پای پیاده راه بروند. در میان این افراد، زنان باردار زیادی هم بودهاند. کفیه، مادر جوان 24ساله فلسطینی که همین هفته گذشته نوزادش را در بدترین شرایط ممکن به دنیا آورده یکی از این زنان بوده است؛ «باید میدویدیم و از جایی به جایی دیگر پناه میبردیم. هر جا که فکر میکردیم امن است، بمباران میشد. وضعیت برای نوزاد متولد نشدهام بینهایت خطرناک بود و من خیلی میترسیدم.»
بیشتر بخوانید:
او بعد از اینکه نتوانست در چند بیمارستان بستری شود، سرانجام در یک مرکز درمانی و آن هم در شرایط بسیار بد فرزندش را به دنیا میآورد. از آنجا که دارو و امکانات پزشکی بسیار کم است، مسکنها فقط به مجروحانی که بهشدت به آنها نیاز دارند، داده میشود و کفیه، مثل خیلی دیگر از مادران پا به ماه، مجبور شده بدون داروی مسکن فرزندش را به دنیا آورد. اوضاع چنان وخیم است که برخی مادران، فقط به فکر زنده ماندن نوزادانشان هستند و در چند مورد، مادران گفتهاند روی بچههایشان حتی اسم هم نگذاشتهاند.
سازمان بهداشت جهانی میگوید که بیش از نیمی از بیمارستانهای غزه به خاطر کمبود سوخت، آسیب وارده، حملات اسرائیل و ناامنی، فعالیت ندارند. سامان ملل تخمین زده است که 50هزار زن باردار، گرفتار جنگ شده و با وجود شرایط وخیم در بیمارستانها، انتظار میرود که هر روز حدود 180زایمان انجام شود.
بسیاری از زنان باردار بهخاطر اینکه بیمارستانها پر از مجروح هستند و سوخت، امکانات و داروهای کافی ندارند، از زایمان ایمن محروم هستند. به همینخاطر در چند هفته اخیر، مادرانی بودهاند که نوزادانشان را در جاهایی مثل مدارس به دنیا آوردهاند و تازه وقتی که نوزاد متولد میشود، مشکلات بعدی هم نمایان میشوند. دسترسی به آب سالم بزرگترین چالش است و همین، روی کیفیت زندگی تازه مادران و نوزادانشان اثر میگذارد. اولا که 2 هفته پیش نوزادش را در یک بیمارستان به دنیا آورده به بیبیسی گفته است: «ما اصلا آب نداریم. شیر هم برای بچه پیدا نمیشود. شرایط توالتها هم غیرقابل تحمل است.»
این چشمانداز، با توجه به اینکه حتی بیمارستانها هم دیگر از حملات نظامی در امان نیستند، بدتر هم شده و حالا بیم آن میرود که نوزادان و مادران بیشتری به این خاطر، آسیب جدی ببینند.
نظر شما